[Admin]

Tutaj można umieszczać zadania domowe z tego przedmiotu

[Gość]

Definicja depresji
Polega na wystąpieniu utrzymującego się przez dłuższy czas przykrego stanu emocjonalnego, niezwykłego smutku i zniechęceniu do życia.

Jak rozpoznać depresję
Chociaż w większości przypadków zaburzenia nastroju występują u ludzi we wczesnych i średnich latach wieku dojrzałego, mogą się one pojawić w każdym okresie życia, od dzieciństwa do późnej starości. Wraz ze wzrostem wieku życia pacjenta zmienia się obraz kliniczny wieku zaburzeń, w tym depresji, stając się bardziej bogatym, jednorodnym.
Aby zdiagnozować depresję, wyszczególnione wcześniej cechy muszą osiągnąć natężenie istotne klinicznie, ponieważ nie każda depresja jest chorobą psychiczną. Cechy powyższe są najbardziej istotne w rozpoznaniu, lecz nie znaczy to, że jedyne.
- nastrój smutku, żalu, obojętności
- poczucie zmęczenia, utraty energii (nic mi się nie chce, nie mogę ukończyć zaczętej czynności )
- izolowanie się od otoczenia, porzucenie zwykłych kontaktów
- brak zainteresowania tym, co zawsze pociągało, a także ważnymi obowiązkami
- drażliwość, wpadanie w gniew, płaczliwość, frustracja - ciągłe niezadowolenie
- objawy z ciała: bóle głowy, wzrost lub brak apetytu i wzrost lub spadek wagi, spadek libido
- zaburzenia snu
- w sferze myślenia: poczucie winy - przypominanie sobie dawnych błędów, złych wyborów życiowych, poczucie małej wartości, bezwartościowości własnego życia, brak nadziei, myśli samobójcze
- pogorszenie funkcji poznawczych
- niezdolność do skupienia uwagi, wytrwania przy czynnościach wymagających wysiłku intelektualnego.

Różnicowanie depresji

Depresja endogenna (choroba afektywna jednobiegunowa)
Ból i smutek są trudne do wytrzymania. Około 50% chorych próbuje popełnić samobójstwo, 15% odbiera sobie w ten sposób życie. Epizod depresji endogennej trwa około 6 miesięcy, choć nie jest to żadną regułą. Często następuje wyleczenie i powrót do normalnego życia, ale w wielu przypadkach są nawroty choroby, niektórzy chorzy muszą przyjmować leki przeciwdepresyjne przez całe życie.

Dystymia (depresja nerwicowa)
W dystymii zaleca się łączenie leczenia psychiatrycznego z farmakologicznym.

Depresja reaktywna
Choć depresja reaktywna nie wymaga leczenia, jej bardzo dotkliwe o bolesne objawy można (często powinno się) łagodzić psychoterapią, a nawet typowymi lekami przeciwdepresyjnymi.

Depresja poporodowa
Leczenie polega na pomocy psychologicznej, często konieczne są leki przeciwdepresyjne (istnieją leki bezpieczne dla matek karmiących piersią).

Depresja sezonowa
Przypuszcza się, że w wyzwalaniu zimowych zaburzeń afektywnych ważną rolę odgrywa niedostatek światła słonecznego.

Depresja dwubiegunowa (choroba afektywna dwubiegunowa)
W leczenie depresji dwubiegunowej stosuje się leki przeciwdepresyjne, neuroleptyki oraz leki stabilizujące, takie jak sole litu.
Depresja maskowania
główne objawy są nietypowe, np: bóle głowy, zaburzenia pamięci, zaparcia albo zespół jelita drażliwego ale również zespoły bólowe nerwów obwodowych.

[Gość]

Przydatna notka.

[Gość]

zgadzam sie z tobą gusia :)

[Gość]

Fajne notatki, warto przeglądać w wolnej chwili.

[Ciekawa]

Testy teoretyczne CZERWIEC 2014 z rozwi±zaniami s± na stronie - sprawdz swój wynik egzaminu
www.testy.egzaminzawodowy.info

Arkusze praktyczne i przyk³adowe rozwi±zania zadañ s± na stronie
www.egzaminzawodowy.info

[ania91ania]

Ja miałam opowiadać o anoreksji i bulimii na psychologii. Powiem wam, że najlepszą rzeczą jaką można zrobić to pokazać na przykładzie. Moja koleżanka od dwóch lat walczy z anoreksją i gdy opowiedziała swoją historię to ludziom łza się w oku kręciła i od tego czasu nie słyszę już o odchudzaniu.

[Gość]

anoreksja jest straszna,niestety

[lengda]

czesc